صحبت از مرگ يك انسان نيست, اينجا انسانيت و كرامت انسان را سلاخى ميكنند .
مرگ افشين اسانلو همه ما را در بغض و ماتم فرو برد, مرگ اين فعال كارگرى
كه تنها گناهش پيگيري مطالبات و حقوق صنفى تصريح شده در قانون اساسى, قانون
جهانى كار و منشور ملل متحد بود بار ديگر اين واقعيت تلخ را بر همگان
اشكار كرد كه رژيم حاكم بر ايران هيچ احترامى براى ميثاقهاى داخلى و بين
المللى مرتبط با مسائل حقوق بشرى قائل نبوده و نيست و همچنان با گستاگى و
دهن كجى نسبت به افكار عمومى بر رويه هاي غير قانونى و غير انسانى خود
اصرار ميورزد رژيم جمهورى اسلامى دائما درر سانه هاى خود از زندان
گوانتانامو و نقض حقوق بشر در آن سخن ميراند در حالى كه زندانهاى اين رژيم,
بخصوص در شهرستانها وضعيتى به مراتب بدتر از گوانتانامو دارد. تماميت
خواهان حاكم بر ايران ظلمى مضاعف را بر زندانيان سياسي - عقيدتى تحميل
ميكنند. زندانيان سياسى علاوه بر تحمل احكام ظالمانه دادگاهاى غير قانونى
از ابتداى ترين حقوق انسانى و شهروندى خود محروم
ميباشند كه اين امر فشارهاى روحى و روانى فزاينده اى به آنان وارد
مينمايند و موجب بروز بيماريهاى متعدد جسمى و رو حى و در مواردى مانند
نمونه اخير منجر به مرگ ميگردد.
تراكم بالاى جمعيت زندانيان و
كمبود فضاى اسكان, ايجاد محدوديت زمانى براى هواخورى ( سه ساعت در روز ) ,
عدم دسترسى به تلفن و تماس با خانواده, اعمال محدوديت و سختگيرى در خصوع
اعتاى ملاقات حضورى با خانواده و دوستان و خويشاوندان, محروم كردن زندانيان
از حق مرخصى , اعمال سليقه اى قانون آزادى مشروط, عدم دسترسى زندانيان به
امكانات بهداشت و درمان, غير استاندارد بودن جيره غذايى, انسداد پنجره
سلولها با ورقه هاى آهنى و تهويه نامناسب هوا, محروم كردن زندانيان از
امكانات ورزشى , فرهنگى و كارگاهى و ممانعت از حق ادامه تحصيل , جملگي از
موارد نقض حقوق زندانيان در زندان گوهردشت كرج ( رجايى شهر) ميباشد كه اگر
نيمى از آنهم اجرا ميگرديد ما شاهد از دست دادن محسن دكمه چى , مهدى زاليه,
منصور رادپور , عليرضا كرمى خير آبادى و افشين اسانلو نميبوديم.
چشم
اميد ما زندانيان به وجدانهاى بيدار و مردم آزاده ايران و جهان است چرا كه
ما از دولتهايى كه به تجارت نفت و خون مشغول هستند و منافع حقير خود را بر
مسائل انسانى و اخلاقى ترجيح ميدهند انتظارى نداشته و نداريم.
ما
امضا كنندگان اين نامه, استبداد حاكم در ايران را مسئول مرگ افشين اسانلو
ميدانيم و از نهادها و مجامع جهانى حقوق بشر خصوصا شوراى حقوق بشر سازمان
ملل و كميسيون حقوق بشر اتحاديه اروپا تقاضا داريم اقدامات فورى , درخور و
موثرى در اين رابطه اعمال نمايند:
امضا كنندگان:
احمد تمويى
افشین بایمانی
جعفر ( شاهين) اقدامى
حميد رضا برهانى
رسول بداغى
رمضان سعيدى
زانيار مرادى
صالح کهندل
سعيد ماسورى
فرزاد مدد زاده
لقمان مرادى
محمد بنازاده امیر خیزی
زندان گوهردشت كرج ( رجايى شهر)
ششم تير ماه ١٣۹٢
صحبت از مرگ يك انسان نيست, اينجا انسانيت و كرامت انسان را سلاخى ميكنند . مرگ افشين اسانلو همه ما را در بغض و ماتم فرو برد, مرگ اين فعال كارگرى كه تنها گناهش پيگيري مطالبات و حقوق صنفى تصريح شده در قانون اساسى, قانون جهانى كار و منشور ملل متحد بود بار ديگر اين واقعيت تلخ را بر همگان اشكار كرد كه رژيم حاكم بر ايران هيچ احترامى براى ميثاقهاى داخلى و بين المللى مرتبط با مسائل حقوق بشرى قائل نبوده و نيست و همچنان با گستاگى و دهن كجى نسبت به افكار عمومى بر رويه هاي غير قانونى و غير انسانى خود اصرار ميورزد رژيم جمهورى اسلامى دائما درر سانه هاى خود از زندان گوانتانامو و نقض حقوق بشر در آن سخن ميراند در حالى كه زندانهاى اين رژيم, بخصوص در شهرستانها وضعيتى به مراتب بدتر از گوانتانامو دارد. تماميت خواهان حاكم بر ايران ظلمى مضاعف را بر زندانيان سياسي - عقيدتى تحميل ميكنند. زندانيان سياسى علاوه بر تحمل احكام ظالمانه دادگاهاى غير قانونى از ابتداى ترين حقوق انسانى و شهروندى خود محروم ميباشند كه اين امر فشارهاى روحى و روانى فزاينده اى به آنان وارد مينمايند و موجب بروز بيماريهاى متعدد جسمى و رو حى و در مواردى مانند نمونه اخير منجر به مرگ ميگردد.
تراكم بالاى جمعيت زندانيان و كمبود فضاى اسكان, ايجاد محدوديت زمانى براى هواخورى ( سه ساعت در روز ) , عدم دسترسى به تلفن و تماس با خانواده, اعمال محدوديت و سختگيرى در خصوع اعتاى ملاقات حضورى با خانواده و دوستان و خويشاوندان, محروم كردن زندانيان از حق مرخصى , اعمال سليقه اى قانون آزادى مشروط, عدم دسترسى زندانيان به امكانات بهداشت و درمان, غير استاندارد بودن جيره غذايى, انسداد پنجره سلولها با ورقه هاى آهنى و تهويه نامناسب هوا, محروم كردن زندانيان از امكانات ورزشى , فرهنگى و كارگاهى و ممانعت از حق ادامه تحصيل , جملگي از موارد نقض حقوق زندانيان در زندان گوهردشت كرج ( رجايى شهر) ميباشد كه اگر نيمى از آنهم اجرا ميگرديد ما شاهد از دست دادن محسن دكمه چى , مهدى زاليه, منصور رادپور , عليرضا كرمى خير آبادى و افشين اسانلو نميبوديم.
چشم اميد ما زندانيان به وجدانهاى بيدار و مردم آزاده ايران و جهان است چرا كه ما از دولتهايى كه به تجارت نفت و خون مشغول هستند و منافع حقير خود را بر مسائل انسانى و اخلاقى ترجيح ميدهند انتظارى نداشته و نداريم.
ما امضا كنندگان اين نامه, استبداد حاكم در ايران را مسئول مرگ افشين اسانلو ميدانيم و از نهادها و مجامع جهانى حقوق بشر خصوصا شوراى حقوق بشر سازمان ملل و كميسيون حقوق بشر اتحاديه اروپا تقاضا داريم اقدامات فورى , درخور و موثرى در اين رابطه اعمال نمايند:
امضا كنندگان:
احمد تمويى
افشین بایمانی
جعفر ( شاهين) اقدامى
حميد رضا برهانى
رسول بداغى
رمضان سعيدى
زانيار مرادى
صالح کهندل
سعيد ماسورى
فرزاد مدد زاده
لقمان مرادى
محمد بنازاده امیر خیزی
زندان گوهردشت كرج ( رجايى شهر)
ششم تير ماه ١٣۹٢
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر