پر نداریم اگر لانه که داریم هنوز
سرودست وکمروشانه که داریم هنوز

درهمین خاک ِقفس تا نفسی ماراهست
تا بکاریم گلی دانه که داریم هنوز

باد آری زد وبسیارگل وشاخه شکست
آری امّا پر ِپروانه که داریم هنوز

دیگران در پی ِ بیگانه سخنها گویند
ما ولی نامه ِ شاهانه که داریم هنوز

غم مخورساقی و میخانه اگر نیست دگر
مست و هم نعره ِ مستانه که داریم هنوز

تا رسانیم به گوش ِ فلک آوازه ِ خویش
پشت ِبامی به سر ِخانه که داریم هنوز

ما نترسیم ز اعدام ِ شقایق زیرا
راه ِ ویرایشِ گلخانه که داریم هنوز

عشق اگربسته به زنجیر ِددان شدغم نیست
جراتِ بوسه ِ دزدانه که داریم هنوز

آذرا جان اگرت رفت و زدل یاد نکرد
در دل امّا غم ِ جانانه که داریم هنوز