نخستین چیزی که با دیدن این کارتون زیبا از مانا نیستانی به ذهنم رسید

، آن سخن معروفِ فرنسوا ولتر بود که می‌گوید: "سخت‌ترین کار جهان، آزاد کردن اسیرانی ست که زنجیرهای خود را می‌پرستند! آری دوستان این حکایت امروز مردم ایران است، مردمی که تا گردن در خرافات و سهویات و شکیات غرقه هستند، و کسانی که می‌خواهند آگاهی و آزادی را به ارمغان بیاورند، طرد می‌کنند.زیرا که به کلاه گشادی که آخوند و مذهب قرنها بر سرشان گذاشته‌اند عادت کرده‌اند و افراد روشنگر در جوامعی مانند ایران که در سنت دست و پا می‌زند، جایی ندارند و همیشه کلاه‌برداران و شیادان از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده‌اند. مردم ایران یک دروغ چرب و گوارا را به صد حقیقت تلخ و ناگوار ترجیح می‌دهند، شاپور بختیار را نادیده گرفتند و خود را تمام‌قد در آغوش شخصی به نام خمینی انداختند و مویش را لای قرآن دیدند و چهره‌اش را در ماه!