iمسال یه عکسی هست که از داخل کلیسای ایران گرفته شده در ماه محرم این کلیسا در محله نارمک تهران قرار دارد، و عنوان این خبر را، «سیاه پوش کردن کلیسای نارمک به احترام امام حسین» گذاشته است. مانند هرسال این بحث در بین جامعه مسیحیان ایران آغاز می شود که آیا واقعن رهبران و اعضای این کلیساها اعتقادی به باورهای اسطوره مذهبی شیعیان دارند یا از روی اجبار و فشارهای امنیتی چنین نشانه هائی را بر سر در کلیسا و یا فضای داخلی محراب آن نصب می نمایند؟ واقعیت این است که کلیساها ی مسیحی و رهبران آنها به خصوص در محلات دور از مرکز شهر و یا در شهرهای کوچک به شدت در خطر نابودی و در معرض حمله از سوی عناصر تندروی وابسته به حکومت و تحت نفوذ آخوندهای شیعه می باشند.این عناصر خودسر و تندرو موسوم به ( لباس شخصی) که پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی از پشتیبانی قاطع حکومتی نیز بهره مند شده اند، یه طور سیستماتیک و برنامه ریزی شده در تلاشند که کلیساهای مسیحی کشور را تحت فشار قرار بگذارند و برای محدود کردن و خالی از محتوا کردن آنها تلاش و جهد بسیار می نمایند.
کلیساهای مسیحی داخل کشور نیز که نه از حمایتهای مالی قوی و نه از حمایتهای امنیتی هرگز برخوردار نیستند مجبورند برای بقاء خود به خواسته های ریز و درشت گروههای فشار و البته مقامات امنیتی گردن بگذارند. بسیاری از رهبران کلیساهای ساختمانی ایران معتقدند که بازماندن درهای کلیسا به هر قیمتی باید صورت پذیرد. حتی به بهای قبول امر و نهی های صادره از سوی گروههای تندرو اسلامی و نهادهای نظارتی و امنیتی حکومتی. و اگر عکس آن باشد به سرنوشت بسیاری از کلیساهای فارسی زبان دچار خواهد شد که هم اکنون درهای آن به روی ایماندران مسیحی بسته شده است.
بنابراین واضح است که کلیساهای مسیحی برای استفاده از آرم ها و پرچمهای مراسم عاشورا، از سوی این گروهها تحت فشار قرار می گیرند. در واقع استفاده از این علائم ویژه مذهبی شیعیان توسط کلیساهای مسیحی ایران در ایام خاص نوعی سیستم حفاظتی طبیعی برای آنها محسوب می شود. نه آن طور که این سایت امنیتی می گوید: «به احترام امام حسین» !
کلیساهای مسیحی داخل کشور نیز که نه از حمایتهای مالی قوی و نه از حمایتهای امنیتی هرگز برخوردار نیستند مجبورند برای بقاء خود به خواسته های ریز و درشت گروههای فشار و البته مقامات امنیتی گردن بگذارند. بسیاری از رهبران کلیساهای ساختمانی ایران معتقدند که بازماندن درهای کلیسا به هر قیمتی باید صورت پذیرد. حتی به بهای قبول امر و نهی های صادره از سوی گروههای تندرو اسلامی و نهادهای نظارتی و امنیتی حکومتی. و اگر عکس آن باشد به سرنوشت بسیاری از کلیساهای فارسی زبان دچار خواهد شد که هم اکنون درهای آن به روی ایماندران مسیحی بسته شده است.
بنابراین واضح است که کلیساهای مسیحی برای استفاده از آرم ها و پرچمهای مراسم عاشورا، از سوی این گروهها تحت فشار قرار می گیرند. در واقع استفاده از این علائم ویژه مذهبی شیعیان توسط کلیساهای مسیحی ایران در ایام خاص نوعی سیستم حفاظتی طبیعی برای آنها محسوب می شود. نه آن طور که این سایت امنیتی می گوید: «به احترام امام حسین» !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر